terça-feira, outubro 24, 2006

FABULOSO!




-o meu paraugas de veludo traballa só 7 horas ao día...
-merendarei nun abrir e pechar de ollos.
-durmo cantidades de "las" (baixo min... o legume máxico), e aínda sigo percibindo ondas de frío...
-fotografei incesantes pingas de auga tras o espello (e aínda non atrapei os sete cogomelos velenosos...).
-quero... a lenidade das horas

(de manteiga)

15 Comments:

Blogger Moralla said...

JAJA! Lembras cando botaban na galega hai moitos anos "As bolas do dragón"? Eu non mo perdía! Sempre cantaba esta canción ao final, de PE a PA!Que lembranzas!! Unha fortísima aperta para ti. Grazas por responder ao meu mensaxe. Agardo estar en contacto contigo.
Y :-P

10:57 da manhã  
Blogger Tongzhi said...

Era preciso que eu conseguisse entender a letra :)
hehehehehehhe

12:19 da tarde  
Blogger Laurindinha said...

Eu aínda gardo unha foto na que trataba de emular a Bulma cantando "Todo é moi fabuloso"; pero a miña comicidade intrínseca quitáballe todo o romanticismo á actuación :(
Tongzhi, a ver se a outra Laurindinha tira do seu portugués e pode darche unha sinxela aproximación temática. :D

6:06 da tarde  
Blogger paideleo said...

Este tempo chuvioso fai lembrar o pasado.
Un saúdo e graciñas pola visita.

7:01 da tarde  
Blogger Moralla said...

grazas MAGAAAAAAAAAAAA
O que daría por estar na cabeza e no corazón do "Mago" mentres creaba a todos os seus personaxes!!!
Unha aperta "subsahariana"
con ritmos africanos
Y

9:51 da manhã  
Blogger TXARI said...

a lenidade das horas, o lento posar do paso dos sejundos....

4:08 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

Vexo que dun tempo a esta parte, vas incorporando ó vídeos do Youtube á bitácora. A ver se entro no marabilloso mundo do Youtube eu tamén.

Entrañables debuxos animados, AS BÓLAS DO DRAGÓN. Nunca entendín a quen se refería Bulma cando cantaba a canción... Se tedes unha resposta....

9:29 da tarde  
Blogger Madeleine said...

Aqui podemos dicir o que nos gusta, ou do que temos morriña? Porque as miñas horas morrían fai anos ao carón da cociña de ferro co cheiro ao anís das castañas (...)

3:26 da tarde  
Blogger Tongzhi said...

Eu acho que sou burro mesmo :)
Palavra que venho aqui muitas vezes também com o intuito de perceber melhor...
Mas NÃO desisto :) Afinal, um imperador nunca perde a "pose"!
he he he

5:55 da tarde  
Blogger Laurindinha said...

Tonzghi, aquí vai a traduçao! Espero nao ter muitos erros no meu portugués!

Tudo é muito fabuloso,
misterioso, sonhador
e quero ir contigo
a esta viagem estranha
e muito longíncua.
Deves viver bem esperto
nao olhar nunca atrás
só assim luitando
poderás triunfar.
Levanta os olhos, mira-me
se queres que te queira,
será tao forte o nosso amor
que nos dará valor.
Quero viver aventuras,
quero vive-las aqui
porque sei que ti
também as queres assim.
Ti também queres amor
e alegrar o coraçao,
mas para consegui-lo
terás que luitar.
Já sei que o fas por mim
porque queres ter amor...
E se estás longem de mim
pensa que com a tua ausencia
nao posso viver...

8:37 da tarde  
Blogger Laurindinha said...

Saúdos para todos e moitísimas grazas polos comentarios!

8:38 da tarde  
Blogger Tongzhi said...

Não tem erros nenhuns!!!
Muito e muito obrigado :) As Laurindinhas são dois amores perfeitos!

Beijos

5:26 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

Para Lauridinha:

O símbolo ã faise co ALT+ 198 (teclado numérico)

O símbolo õ faise con ALT + 228 (teclado numérico). Un saúdo.

8:36 da tarde  
Blogger Laurindinha said...

Boedense, xa o sei... pero dáme traballo usalo...
Un saúdo!

11:40 da tarde  
Blogger llll said...

lauridinha, de que manteiga falas? do novelista xavi manteiga? lin varios libros seus, mais non o recoñezo neste texto. agradecería resposta...

bicazo

11:48 da manhã  

Enviar um comentário

<< Home