domingo, abril 06, 2008

LOBO ESTEPARIO

E nunca paxaro en gaiola de cristal...

Aínda que morra de sede nos desertos...

5 Comments:

Blogger Raposo said...

Aínda así vale a pena arriscarse.

12:59 da manhã  
Anonymous Anónimo said...

Fermoso comentario, e con arrecendos de Hermann Hesse, no horizonte...Noraboa,Laurindinha, a fotografia, semella aos desertos da Baixa California. É mágoa que non se non prodigue máis. ainda lembramos a foto de Bueu. desertos, da Baixa California, desolaçâo de Los Angeles

10:40 da manhã  
Blogger FraVernero said...

A estepa inmensa, na que perderse...

Anque o lobo estepario está perdido, e só, precisamente no medio do entorno urbano, e con tódalas personas ao seu redor. A desolación está dentro da xungla de cristal e asfalto, naquela mesar en que o señor Haller bebía viño e pensaba en Bach...

10:25 da tarde  
Blogger Marinha de Allegue said...

Ante todo liberdade...

Beijosssssss
:)

9:24 da tarde  
Blogger fucafuca said...

Olá Lauridinha

Canto tempo!

O blog do Colectivo Literario Sacou ben de sufrir unhas pequenas reformas desde onde se pode ollar (entre outras cousas) ao señor Fravernero nas suas cotidianeidades (nun slide de fotos). Agardamos a túa visita e comentarios.

un saúdo

5:28 da tarde  

Enviar um comentário

<< Home