JOY DIVISION
Olleite cando camiñabas pola rúa... Parecías tan absorto, tan tenro, tan tenue, atraente... As follas caían das árbores e a tarde era unha algarabía de paxaros. Que beleza na cidade da arte e mais da pedra, dos plátanos murmuradores... Tranquilidade de outubro perdido na memoria .Parecías tan ti... E sentín que un paxaro se aniñaba no meu corazón (e unha laranxa na miña gorxa).
3 Comments:
ohquebonito!
Moi bonito, Lauridinha.
:-))
Enviar um comentário
<< Home