ARROZ CON LEITE

Antollo de arroz con leite (con abundante canela). Vou enviar invitacións azucradas para todos vós, viredes? Tea a cadros vermellos, teteira branca elegante... (e cristalíneas fiestras no moble escuro) Decorando perfís de acuarela ondulante.
E na memoria unha tarde de chocolate... Cesária absoluta. Unha casa das Américas (a vida indiana na aldea, outono nacente, Nilza nas camelias). Biscoitos que se derreten na boca... e chocolate quente, e personaxes inmensos (eu era pequena)
E foi desexo sempre unha doce tarde... (venres seco de sol). Intre de paz na adolescencia miña (xa non me feren as feridas)..., elaborando chulas (vento de té), biscoito caseiro de iogur... e arroz con leite...
Do meu cuarto agora xorden bolas de arroz branco, como neve... e ides petar á porta de gala, e ides subir educados, e ídesme contar mil historias (contos de café), e quece a tarde de arroz con leite á que todos estades convidados...