SABUGUEIRO NA FONTE

Quen puidera viaxar ó pasado... As xesteiras, a luminosidade na aldea, o pai ausente (Lisboa colonial de tranvía e café), a tía que consente e peitea o cabelo na sala grande, a voda elegante, o neno que nace, a rabia da intelixencia que comprende, o muíño que non cesa de moer (fariña infinita), a avoa que se agocha nunha arca grande, a auga que escorre, os carambos de xeo na poza abandonada, os carreiros que levan ó casal de mazás e mais fontes (os compañeiros das huchas e a limpeza, os cabritos na Xesteira, a alegría na humildade), os lagartos que temes, a nai que non pode deter o seu traballo (mans de laboura intensa), a planta engalanada con papel de prata, a galería vella, a tenda de Rei, e o leite que mana (fartura silenciosa), e os figos saborosos, e a avoa que recibe con Imperio Argentina (caramelos de menta, onzas de chocolate)...