VIVIR A SÚA VIDA

Vivre sa vie...
Cantos decembros imaxinando potatos xigantes, neves da escola e pasteliños de cenoria... vivindo das rendas do pasado ou repetindo circulares costumes de abelás. Vestindo un enormísimo abrigo de coco (monstriña das galletas), e xogando a crer contos de nadal, panxoliñas de frío e aromas de estación. Debedes saber, queridos amigos dos fraguel, dandis naif de gabán branco e exquisitos habitantes da ponte esfera... que a culpa sempre foi vosa... De socato atopei na nenez a filosofía do presente; vivre sa vie, vivre sa vie... da euforia atoparte na melancolía (e revisitar de novo a grandilocuencia)... o non-sense (e a bela non-dormente), as horas sen comer, as gominolas (la cosa piu bela ho visto en vita mia)... o encantador de serpes, o pastor das illas b., o bailarín xitano, un espidifen 600 ;D ... e vivre sa vie, vivre sa vie...

Morte ao amor posmoderno.