segunda-feira, fevereiro 26, 2007

FENTOS

é altamente agradábel coñecer un valente que teña valor...
(leverelem-marful)

12 Comments:

Blogger Moralla said...

Encántame este post!!! porque, sabes??? quedan poucos valente que teñan valor!! moi poucos!! bueno, o meu mozo!! jeje!! A foto é preciosa, Laurindinha!!
un bicazo
Yoli :-)

9:49 da manhã  
Blogger Ra said...

Como siempre, la foto perfecta.
Saludo!

1:35 da tarde  
Blogger Xosé Manuel Carreira said...

Que cariña tne o Woody nesa foto, case semella un adolescente.

4:01 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

Saía máis feo antes, nas fotos, anque a consideración dalgún momento 'guapo' na súa figura préstase a discusión...

Do Manga e Osos Polares ao Cine... Algún día deixará de sorprendernos a rica polifonía das Lauridinhas?

4:19 da tarde  
Blogger Laurindinha said...

Grazas a todos polas palabras! Mais debo aclarar que non é o señor Woody o retratado senón o actor e director sueco Vilgot Sjöman (de aí que nos parecese a todos máis guapo). Aínda que recoñezo que Woody Allen é desas persoas que curiosamente non vexo tan feas como si as ve a sociedade, na cúspide da lista: Mick Jagger sempre. Volvendo ao tema que nos ocupa, recoñezo que comparten gusto polos óculos de pasta...

4:34 da tarde  
Blogger Tongzhi said...

Mas é mesmo muito parecido. Enganou-me também!

5:09 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

Grazas, a quen colgou este fotograma porque pensei que case ninguén máis coñecía a Sjoman (revolución posible e benemérito canal Cineclassics da miña adolescencia)...

En fin, curiosas Lenas de imposibles e impensables cores, con afecto e cos mesmos versos (estes non malos) de Ferlinghetti que citou Cortázar nun rizomático romance...

Sir Gawain

12:26 da tarde  
Blogger oko said...

eu creo que xa non quedan valentes con valor...

1:18 da tarde  
Blogger torredebabel said...

sen dúbida, pero é tamén altamente agradable coñecer aos valentes que son valentes ainda con medo. Apertas por dous!

2:59 da tarde  
Blogger FraVernero said...

A ver se renovamos o blog con máis entradas, preguiceiras!
;)

Pena non verche/vos o Xoves... oc comparatas liscaron moi cedo, e eu mesmo, Odiseo solitario e sen rumbo, tornei pouco despois para a Ítaca do noso piso...

2:24 da tarde  
Blogger Torreira said...

Enfrentar o medo con valor...a loita cotiá (eu tamén pensei por un intre que era Mr Allen)

1:24 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

FGDF

6:00 da tarde  

Enviar um comentário

<< Home