sábado, julho 16, 2005

A BRAIS (NOSFERATU)



Teo relambe o algodón de azucre, coida do seu irmán Paulo (amareliño), vai de acampada, esquía na neve, desfruta no circo conversando cos arlequíns, colaborando co mago (prestidixitador), dálles o penso ás galiñas, vende leitugas na feira...
Teo é o máis grande e, sobre todo, porque vive nun mundo diferente, ateigado de homes e mulleres de cabezas redondeadas, pelo curto caracolado, pernoliñas, fazulas coloradas e ollos pequechos...
Teo vive a vida (La vida es un pájaro en vuelo), Teo é un poeta, (Cantos nenos hai aquí! Imos pasalo fenomenal), e Teo explora tantos lugares novos no mundo que xa perdeu a conta (o Neruda do pelo naranxa...)