domingo, setembro 11, 2005

"VAS A VER QUE LOS PECES PUEDEN VOLAR..."





Éramos transparentes, éramos transparentes los dos, como el agua de la lluvia que golpea la ventana. Éramos tan fuertes, éramos tan fuertes los dos, que creímos que nada dolía, que creímos que no moriría, donde fue todo eso a parar, cuándo se empezó a estropear?

Quiero ser inocente, prácticamente inconsciente, para creer que podría tenerte a mi lado eternamente...

Éramos tan perfectos, éramos tan perfectos tú y yo, que apostábamos, y jugábamos a parecer como el resto. Éramos tan valientes, éramos tan valientes tú y yo, que retamos al mismo diablo, a atreverse un día a separarnos, donde fue todo eso a parar, cuándo se empezó a estropear?

Fangoria

3 Comments:

Anonymous Anónimo said...

Rss News Feeds
RSS is a family of XML file formats for web syndication used by news websites and weblogs.
Hey, you have a great blog here! I'm definitely going to bookmark you!

I have a Most Guarded secrets site/blog. It pretty much covers Most Guarded secrets related stuff.

Come and check it out if you get time :-)

12:03 da manhã  
Anonymous Anónimo said...

Jo ese si que es un comentario de los que traeen cola.Tio por favor habla mi idioma,no quiero hacer esfuerzos para entender algo..,Bueno yo nunca retaria al diablo ,prefiero ser su amigo,para que tener enemigos en la vida con lo bonito que es no tenerlos,ah ceci espero que no seas mi enemiga por lo que dije en el salnes,tu no eres de esas que se toma a mal un comentario de ese tipo,quiza tu hermana te lo pueda recordar,espero veros pronto y charlar como en los viejos tiempos.Buuuuu

3:47 da tarde  
Blogger Laurindinha said...

Píllasme conectada. Como vou a estar enfadada por algo así? Cada persoa ve as cousas dun modo distinto, é curioso como podes contrastar opinións e darte conta do diferentes que son os gustos de cada quen. É o bonito, rirte das diferencias. E nada, a ver se nos vemos pronto, penso que esta semana habemos ir á praia tódolos días (agás hoxe que xa fixen plans),estou ansiosa por absorver con forza todo o que queda de verán. Por iso de comezar o curso forte e san como unha formiga voadora (soáche?). Sen dúbida, vémonos o sábado no Campillo.

4:11 da tarde  

Enviar um comentário

<< Home