PREESCOLAR DE PLASTILINA
Todas las brujerías, del brujito de Gulubú (se curaron con la vacú, con la vacuna, luna luna, lú)
E montamos unha función coas luvas (coellos de la)... era o sangue negro o mal máis estendido (serpes cascabel na procura dun feitizo), bruxerías de meigas -do país dos turcos-... (chup! chup! patos e abetos, principiños untados de lama, andoriñas na primavera, Vivaldi en chándal-aros e balóns, equilibrio culto (para as turcas)-... E xogaba antes de pechar os ollos a contar as plastilinas da aula -verdes, lilas... (nunca fun de ovellas). Parches nos ollos (na miña clase había dous piratas)... e nunca xoguei ás casiñas (para que traballos!), eu xogaba a correr liberada polas montañas -recreo ilimitado-.
E montamos unha función coas luvas (coellos de la)... era o sangue negro o mal máis estendido (serpes cascabel na procura dun feitizo), bruxerías de meigas -do país dos turcos-... (chup! chup! patos e abetos, principiños untados de lama, andoriñas na primavera, Vivaldi en chándal-aros e balóns, equilibrio culto (para as turcas)-... E xogaba antes de pechar os ollos a contar as plastilinas da aula -verdes, lilas... (nunca fun de ovellas). Parches nos ollos (na miña clase había dous piratas)... e nunca xoguei ás casiñas (para que traballos!), eu xogaba a correr liberada polas montañas -recreo ilimitado-.
3 Comments:
marabilloso!!!!!!!!! por primeira vez teño una lembraza en común: María Elena Walsh foi a "banda de sonido" dos primeiros anos da miña vida (e dos outros tamén!). Apertas dende "El país de no me acuerdo! onde estás invitada "a tomar el té" e onde vive "Manuelita"!
As cancións de María Elena Walsh eran cantadas no Estado español por Rosa León... ela ademais tiña un programa na tv para nenos "Sopa de gansos". As súas voces son moi semellantes, supoño que o teu recordo terá moito que ver co meu... e ademais cantabamos estas cancións na escola. Pois encantada iría agora xa ao país que non se lembra para tomar té e coñecer a Manuelita, que creo era unha tartaruga, non é?
Estou rememorando a infancia esquecida non sei se grazas a ti ou por culpa túa. Un saúdo.
Enviar um comentário
<< Home