QUERO UNHA MASCOTA!!!
Sinto predilección polos animaliños que están apadriñando algúns ávidos blogueiros!!!
Mais o meu desexo non pode ser realizado sen o consentimento da outra metade de Laurindinha (que non gosta moito deles)...
Por favor... axudádeme a convencela!
posted by Laurindinha at 1:59 da manhã
16 Comments:
Venha, outra metade: e epoca de Nadal e Laurindinha so che pide unha mascota virtual que non da gasto e non solta pelos.
Se boa persoa e concedelle ese capricho.
Saudos.
1/2 Lauridinha chamando a 1/2 Lauridinha. -Si, -Si.(Parece que comeza o diálogo, que haxa sorte).
:)
Adote sua macote, quando o outro lado estiver domindo!
macote = mascote
pois adopta media;)
Grazas a vós, xa está convencida... parece que só eran unhas pequenas reticencias... Vou a por ela entón!
Xa aceptei, adoptamos un tigre... A ver se agora non se celan as nosas gatas...
Que mega-posh o do 'osito Ralph Lauren'. Quem vai querer adoptar isso? Porém, a minha geraçom cresceu atormentada pola sorte do dickensiano cadelo Tristón (sólo quiere un amiguito, un hogar y mucho amor). Ainda hoje tenho remorsos por preferir os He-Man de turno.
O tigre pode sentir-se afortunado convosco ;)
Ei, si que me lembro de Tristón... Pero tes razón, era demasiado tristeiro, daba demasiada pena... Aínda que os He-Man eran demasiado brutalleiros para o meu gusto, andaban todo o día a pelexar (prefería a Nancy, as Barriguitas, xogar ás cociniñas, os colores, os puzzles... a verdade é que era un pouco cursi eu de pequena, non?)
Grazas polo cumprimento!
Vexo que a outra metade de Lauridinha é fácil de convencer. :D. Bo Nadal.
O tigre Luís non daba guerra ningunha, entón fomos de novo ao centro de adopción e atopamos a Nuno, un hamster ben xeitoso... agora están os dous no fondo do blog...
pois son moi chulas as mascotas... por certo, que férrea vontade a da outra parte de lauridinha ;)eh?!...a falta de un...
Ams...
eran marabillosos os bonequiños de he-man. Sobretodo os malos. Tiña moreas deles. Amais, cada un viña cunha pequena historieta que che presentaba á personaxe...
Carísimos por outra banda.
A primeira serie de debuxos estaba moi ben, anque as moralinas do final ás veces resultaban chisco de máis ridículas.
Voltando ao das mascotas, eu recoméndoche o buraq, co que poderás viaxar a Xerusalém nunha noite, facer turismo polos Sete Ceos e conversar con el (¡sabe latín o criaturo!). Alén, é bastante bonito, ou así parece nas miniaturas persas...
Gústame moito o tigre Luis!!! fixo ben a otra metade de Laurindinha porque é moi simpático!
Eu primeiro tiven un madelmán ao que deixei manco (non sabía poñer o brazo na posición correcto) e un geypermán que quedou imprevistamente calvo. Daquela pareceume unha premonición, pero aínda vou aguantando.
Pois eu non vos sabía que había tanto surtido de bonecos para rapaces (Hemans e madelmáns)... Grazas por ilustrarme cos vosos comentarios!
Enviar um comentário
<< Home