terça-feira, janeiro 31, 2006

ESENCIA


En definitiva, as liñas rectas non están feitas para min; son de reviravoltas estrañas...

15 Comments:

Blogger Laurindinha said...

É unha árbore de Klimt...
Aínda que tampouco é tan diferente ó meu cabelo...(pero sen colgarlle horteradas)

4:17 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

Cada liña ten o seu encanto, cada unha ten a súa reviravolta ainda que non se perciba a simple vista...
Unha aperta.
:)

4:57 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

Encántame Klimt e especialmente este árbore da vida...
Bicos.

7:46 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

A liña recta case nunca é a distancia máis curta entre dous puntos, digan o que digan os matemáticos. A liña recta fai que un perda ou non se decate das cousas que suceden fóra dela. Deica outra.

12:01 da manhã  
Blogger acedre said...

Todo vai ben se a reviravolta non remata onde empezache.
A proposito. Quen escribe, Laurindinha 1 ou Laurindinha 2 ?.

12:15 da manhã  
Blogger Laurindinha said...

Escribe Laurindinha 1, a que primeiro escribiu as manías...

10:37 da manhã  
Blogger Veloso said...

Fermosa paradoxa, Laurindinha. E moi axeitada ilustración. Sempre é un pracer pasear por esta noite incompresíbel.

6:18 da tarde  
Blogger TXARI said...

as líneas rectas sempre agochan curvas, fochancas e reviravoltas á esghelho...e para que auto-enganarse?

6:30 da tarde  
Blogger FraVernero said...

Curioso...
Algunha das lauridinhas anda tocando o mesmo instrumento musical que a Fleur de Lys...
Hai criaturas de curvas e criaturas de rectas. A ficción lovecraftiana percorreu algo diso (aquel terríbel relato 'Os cadelos de Tyndalos')...
Moitas rectas demostran ser curvas se as vemos dende a perspectiva necesaria. E distante. Problema: non soe ser unha perspectiva humana...
Doutra volta, seguro que se pode facer algunha lectura coas rectas, o falocentrismo e a tensión masculina e dominadora, lectura destas que poñen ao señor Sokal a arrincarse os pelos da cabeleira e a dictar as diatribas da Ciencia Pura contra as guerrillas do posmodernismo...

7:37 da tarde  
Blogger bueno said...

na minha lingua, diz-se: "deus escreve certo por linhas tortas". Eu tambem sempre preferí as curvas e elipses.

7:59 da tarde  
Blogger Laurindinha said...

Fravernero: as dúas Laurindinhas sentímonos atraídas polas reviravoltas estrañas, as profundidades, os labirintos, os camiños entrecruzados...
Por certo, encantaríanos que nos explicases esa teoría que relaciona as liñas rectas co falocentrismo...

8:05 da tarde  
Blogger Tongzhi said...

Esperem lá!
Mas afinal o que é isso das duas Laurindinhas?
Eu sei que não percebo algumas coisas do que escreve(s)(m) LOL
mas não me digam que percebo assim tão pouco ;)

10:39 da tarde  
Blogger torredebabel said...

eu -nalgunha vida anterior- fun línea recta. Unha sorte grande ser curva nesta vida. Gústame moito mais. Apertas!!

1:26 da manhã  
Blogger Laurindinha said...

Tongzhi: somos duas Laurindinhas, somos duas pessoas as que escrevemos neste blog...
Un saúdo para todos e grazas polos comentarios!!

2:17 da tarde  
Blogger Tongzhi said...

he he he!
Como pedido de desculpas aqui deixo
dois beijos para vocês, um para cada uma das pessoas
:)))))))))

6:28 da tarde  

Enviar um comentário

<< Home