quinta-feira, março 02, 2006

POLO CAMIÑO DE SWAN

Caracol caracoliño,
non vaias tan devagariño...

14 Comments:

Blogger acedre said...

Benvida ao mundo dos blogos. Paresme a mi que pasache un bo entroido.
O caracol ese parece americano pola pinta.
Un saudo.

4:14 da manhã  
Blogger Veloso said...

Este caracol, chamémoslle Marcel, ten unha elegancia natural, un porte distinguido. Vese nel que pertence a unha longa e aristocrática estirpe de moluscos. É posible que camiñe tan devagar porque lle gusta deterse a contemplar a paisaxe. Sáudos ás dúas Laurindinhas.

9:00 da manhã  
Blogger Tongzhi said...

Caracol, caracol, põe os pauzinhos ao sol!!!

9:26 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

O caracoliño anda devagariño pero con paso firme, sempre para adiante. Saúdos á Lauridinha e ó seu alter ego.

12:24 da manhã  
Blogger FraVernero said...

Hehehehe...
O camiño de Proust tense que percorrer -para ben ou para mal- devagariño, xa que senón podeas empachar e apearte do camiño de Swann...
Ben listos que son os caracois. Cada vez que queren matraca, póñense dacordo en qué sexo vai desempeñar cada un dos caracois. Faríamos ben en aprenderlles a técnica...

6:29 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

Coscos así lles chamamos nos.

Unha aperta.
;)

7:42 da tarde  
Blogger Laurindinha said...

Encantáronme os comentarios caracoleiros... aínda que teño que engadir que o que máis se achegou á realidade foi Veloso... nin que coñecese ó caracol...

10:46 da tarde  
Blogger Nemeth said...

eu criaba caracois nunha caixa de zapatos a base de verzas... :)

unh aperta

12:53 da manhã  
Blogger torredebabel said...

será un caracol moi "slow" para ir coas novas modas? Apertas moitas!!

1:15 da manhã  
Blogger bueno said...

o caracól é um animal muito inteligente: nunca dá um passo maior do que pode!

3:29 da tarde  
Blogger acedre said...

Haberia que reivindicar a palabra cosco para definir aos caracois.

5:03 da manhã  
Blogger Laurindinha said...

Si, iso é o que pensa o caracol, que a planta non escapa... :)

3:02 da tarde  
Anonymous Anónimo said...

E que o caracol Marcel tiña que andar despaciño para non esquencerse de nada...
Tamen comeu a madalena?
Bicos.

7:29 da tarde  
Blogger Laurindinha said...

Pois non sei se será moi lambón... :)

7:32 da tarde  

Enviar um comentário

<< Home