VICTORIA & AMOR

e os fíos victoria de atar... e desatar días de existencialismo (puro e duro... amor). Gris é a cor da estación inoportuna.
deixei de ser a Carolina por ver o que pasaba... e as noites pecháronme os ollos, e durmía sobor dos teus ollos...
e agora onde van as saias de mil dobreces...? (nubes a voar...)