terça-feira, março 28, 2006
segunda-feira, março 27, 2006
quinta-feira, março 23, 2006
sábado, março 18, 2006
FOI A NOITE
Infinitamente agradecida por toda esta poesía... Por ser interminábel e luminoso amigo en tardes de libros, ráfagas de vento e cartografía... E podería roubarte esa memoria que ti tamén atesouras, facer medrar recordos de pedra (de danza, sol... e brancura). Concédeme un desexo... que na distancia dos anos que se vaian amoreando (silenciosos uns sobre os outros), nos camiños que algún setembro comecen a separarnos... agaches a miña presenza embalada nunha folla de lata... para vivir un anaquiño do que ti vivas...
Eu levareite envolto en fume e calor... na negrura dun jazz antigo... nunha amadísima mestura de euforia e melancolía...
...e prometo, en tódalas estancias nocturnas da bohemia do mundo... altear as puntas dos pés para buscarte... e atoparte sempre embebido nalgunha peza de música adorábel (sentíndote voar na inconsciencia) acariñando marabillas coas mans, saboreando bágoas salgadas...
... sempre entre as pantasmas e a realidade...
Eu levareite envolto en fume e calor... na negrura dun jazz antigo... nunha amadísima mestura de euforia e melancolía...
...e prometo, en tódalas estancias nocturnas da bohemia do mundo... altear as puntas dos pés para buscarte... e atoparte sempre embebido nalgunha peza de música adorábel (sentíndote voar na inconsciencia) acariñando marabillas coas mans, saboreando bágoas salgadas...
... sempre entre as pantasmas e a realidade...
quarta-feira, março 15, 2006
quinta-feira, março 09, 2006
FLOR DE NEVE
Cando se dá a un neno un xoguete demasiado marabilloso para a súa pequena mente ou demasiado fermoso para os seus ollos a medio espertar, se é voluntarioso, desfaino; se é apático, abandónao e segue a xogar cos compañeiros. Así pasou contigo. Tiñas a miña vida e non sabías que facer con ela.
Oscar Wilde, De profundis
Oscar Wilde, De profundis